انقلاب خميني ، حماسه حسيني

به سال 1315 در قم چشم به جهان گشود، دوران کودکی وی در برهة آخرین سالهای حکومت ددمنشانة رضاخان جنایتکار سپری شد و او با ستمهای رژیم پهلوی آشنا گشت، شهید تا چهارم ابتدایی درس خواند و سپس به شغل آزاد روی آورد. وقتی انقلاب خونین و اسلامی 15 خرداد به رهبری امام (ره) آغاز شد، او از جمله کسانی بود که با سد کردن راه نیروهای نظامی از حرکت آنان جلوگیری نمود، در آن زمان تیرهای چوبی و آهنی زیادی در میدان 15 خرداد وجود داشت که او با ریختن آنها در خیابان، مزدوران سرسپردة رژیم را عصبانی ساخته بود.

سرانجام در اثر تیراندازی دژخیمان طاغوت مجروح شد و به شهادت رسید.

روحش‌ شاد

منبع :

http://www.15khordad42.com

(0) نظر

دسته ها : شهدای انقلاب اسلامی ایران

شنبه بیست و هشتم 10 1387

کوچه‌های وحشت

اشاره: قیام 15 خرداد 1342، آغاز عملى نهضت امام خمینى است که در بستر عاشوراى حسینى (13 خرداد 42) شکل گرفت؛ حرکتى کاملاً مردمى و خودجوش که در اعتراض به دستگیرى امام خمینى و در حمایت از ایشان آغاز گردید. گرچه این حرکت مردم توسط کماندوهاى رژیم و آتش سهمگین گلوله‌‌ها سرکوب شد و به ظاهر شکست خورد، اما مسیر حوادث پس از این روز ثابت کرد این واقعه پیروزى بزرگى در دل دارد که پس از 15 سال به ظهور رسید. رژیم سلطنتى گرچه توانست مدتى مغرورانه محیطى سراسر خفقان به وجود آورد، ولى با همین کشتار بر نداشتن پایگاه مردمى‌‌اش صحّه گذاشت. احمد احمد که خاطرات، مبارزات و نشیب و فراز زندگیش از طرف دفتر ادبیات انقلاب اسلامى منتشر شده است، شاهد نزدیکى است بر وقایع خونین 15 خرداد در تهران؛ شاهد لحظه لحظه‌‌هاى خون و ایثار.صبح روز 15 خرداد نبش چهارراه عباسى، دیدم یکى از دوستانم به نام جعفرى در حال مشاجره با یک مغازه‌‌دار است. به آنها نزدیک شدم. آقاى جعفرى با عصبانیت گفت: «باید مغازه‌‌ات را ببندى!» مغازه‌‌دار با لهجه ترکى جواب داد: «آخر نمى‌‌شود، الان از کلانترى مى‌‌آیند، پدر مرا در مى‌‌آورند.» حاج آقا جعفرى با تندى بیشتر گفت: «خب، بهشان بگو که جعفرى گفته.» جلوتر رفتم و پس از سلام و علیک از آقاى جعفرى پرسیدم: «چى شده حاج آقا؟» گفت: «مگر خبر ندارى؟» پرسیدم: «چه چیز را؟» جواب داد: «دیشب آیت الله خمینى را گرفته‌‌اند.» با این گفته، شوکه شدم و رنگم پرید. پرسیدم : «کى گفته؟» گفت: «خبرش را آورده‌‌اند.&ra

ادامه مطلب

(2) نظر

دسته ها : خاطرات و دست نوشته های انقلاب اسلامی ایران

شنبه بیست و هشتم 10 1387

شهيد بهبهاني نژاد

شهید بهبهانی نژاددوازدهم مرداد ماه سالروز شهادت چهارمین شهید انقلاب، شهید غلامعلی بهبهانی نژاد است. شهید بهبهانی نژاد فرزند حبیب در سال 1334 در شهرستان کازرون متولد شد. نام او را از آن جهت غلامعلی گذاردند تا فرزندی که پس از هیجده سال انتظار به دنیا آمده است، همواره غلام و عاشق امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) باشد. غلامعلی دوران ابتدایی را در مدرسه مصلایی و متوسطه را در دبیرستان های بو اسحق و شهید بستانپور (شاپور سابق) گذراند و پس از اخذ دیپلم به سربازی رفته و پس از آن در کنار برادر خود در روستای بوشیگان به کشاورزی پرداخت. با اوج گیری تظاهرات مردمی علیه رژیم ستم شاهی پهلوی، وی نیز به صفوف راهپیمایان پیوست. در یکی از راهپیمایی های شبانه که در تاریخ 12 مرداد ماه 1357 برگزار شد، در حالی که مردم غیور کازرون به شعاردادن علیه رژیم مشغول بودند مأموران نظامی حکومت که از یک سو توان مقابله با تظاهرات و راهپیمایی های مکرر مردم کازرون را نداشتند و از سوی دیگر از جانب مقامات مافوق خود به بی لیاقتی متهم می شدند به سمت مردم هجوم آورده تا آنان را متفرق کنند و برای دستگیری گروهی از راهپیمایان به تعقیب آنها مبادرت می کنند. شهید بهبهانی نژاد نیز که در این راهپیمایی حضور داشت، مورد تعقیب مأموران قرار گرفت لذا برای فرار از چنگال مأموران شروع به دویدن می کند اما از پشت تیری به پایش اصابت کرده و به زمین می افتد که در همین حال تیر دوم نیز به گلوی وی (گلویی که تا چند دقیقه پیش فریادهای اسلام خواهانه و عدالت طلبانه او را فریاد کرده بود) اصابت کرده، موجب شهادت وی می شود. جسد شهید بهبهانی نژاد پس از چند روز، شبانه از سوی مأموران رژیم در بهشت زهرای کازرون به خاک سپرده شد و به خانواده وی نیز اجازه